Dit had een gesprek met mij kunnen zijn. Misschien staat L. ook wel gewoon voor Langstraat. Gefrustreerd kijk ik elke dag naar de verkoopcijfers van mijn nieuwe boek (nul), google ik of het persbericht iets heeft gedaan (neen) en verwens ik de Nederlandse boekenwereld, die enkel oog schijnt te hebben voor influencers die boekjes neerpennen over hun leven op Instagram. Treurnis. Overigens zei Deelder ook ooit 'al was er maar één toehoorder, dan heeft het toch zijn invloed gehad'. Waarheid als een koe, maar het betaalt de huur niet.
Theodor, jouw klagement is - vermoed ik - ook een (alleszins geslaagd) stijlmiddel.
Want in tal van kringen ben je natuurlijk best beroemd. Zelfs de nu al vrijwel vergeten (als er dit jaar toevallig geen biografietje verscheen) Jan Blokker wijdde ooit een laatdunkende opmerking aan je - herinner ik me.
Tja, roem wordt helaas voor schrijvers in de moderne tijd vrijwel uitsluitend uitgedrukt in commercieel succes. Zoals dat eigenlijk geldt voor iedere beroepsgroep. Kop op!
Prachtig stuk! Ik denk dat de meeste creatievelingen van de wereld (h)erkenning zoeken, wat al dan niet pathologisch is. Mensen die nooit genoeg liefde en waardering kregen in hun jeugd en rondlopen als een vat van gemis (zie o.a. Ischa Meijer). Van een oudere vriendin leerde ik dat de kwaliteit van je leven maar zo goed is als de kwaliteit van je relaties. Laat L. lekker zijn fles neerzetten of hoogstens op stap gaan met vrienden!
Ga de politiek in en laat een 'weldoener' aan wie je in ruil een gunst verleent de hele oplage kopen. Zo doen Amerikaanse politici het. Complete oplagen verdwijnen in de biomassacentrales maar je staat wel nummer 1 op de New York Times 'best seller' lijst. Dat neemt nooit iemand je meer af. Althans niet voor de komende tien jaar.
Het laatste lemma in Amy Groskamp-Ten Have's magnum opus heet 'zwijgen'.
Niet opvallen is een deugd.
Streven naar roem is hovaardij.
Je wilt toch niet vergeleken worden met een (Amerikaans) politicus?
Dit had een gesprek met mij kunnen zijn. Misschien staat L. ook wel gewoon voor Langstraat. Gefrustreerd kijk ik elke dag naar de verkoopcijfers van mijn nieuwe boek (nul), google ik of het persbericht iets heeft gedaan (neen) en verwens ik de Nederlandse boekenwereld, die enkel oog schijnt te hebben voor influencers die boekjes neerpennen over hun leven op Instagram. Treurnis. Overigens zei Deelder ook ooit 'al was er maar één toehoorder, dan heeft het toch zijn invloed gehad'. Waarheid als een koe, maar het betaalt de huur niet.
Je bent niet alleen
Top
Dank
Theodor, eeuwige roem (for the moment en deze fragmenten).
Dank dank
Theodor, jouw klagement is - vermoed ik - ook een (alleszins geslaagd) stijlmiddel.
Want in tal van kringen ben je natuurlijk best beroemd. Zelfs de nu al vrijwel vergeten (als er dit jaar toevallig geen biografietje verscheen) Jan Blokker wijdde ooit een laatdunkende opmerking aan je - herinner ik me.
Wel een van je beste stukken die ik tot nu toe gelezen heb. Dat dan weer wel.
Heel goed. Ja, ik ben niet zo'n schrijver, daarom lees ik meestal met genoegen jouw schrijfsels of die van Bomans..
Maar wat wil je dan, Theodor?
De PC Hooftprijs? Maar dan sta je straks naast Anja Meulenbelt op de plank!! En wie wil dat nou? 😱
Laat het "grote publiek" en de "kenners" (😂) hun eigen literaire helden maar kiezen.
Wij weten wel beter. Wij genieten elke dag weer van jouw schrijfsels.
Tja, roem wordt helaas voor schrijvers in de moderne tijd vrijwel uitsluitend uitgedrukt in commercieel succes. Zoals dat eigenlijk geldt voor iedere beroepsgroep. Kop op!
Prachtig stuk! Ik denk dat de meeste creatievelingen van de wereld (h)erkenning zoeken, wat al dan niet pathologisch is. Mensen die nooit genoeg liefde en waardering kregen in hun jeugd en rondlopen als een vat van gemis (zie o.a. Ischa Meijer). Van een oudere vriendin leerde ik dat de kwaliteit van je leven maar zo goed is als de kwaliteit van je relaties. Laat L. lekker zijn fles neerzetten of hoogstens op stap gaan met vrienden!
Ga de politiek in en laat een 'weldoener' aan wie je in ruil een gunst verleent de hele oplage kopen. Zo doen Amerikaanse politici het. Complete oplagen verdwijnen in de biomassacentrales maar je staat wel nummer 1 op de New York Times 'best seller' lijst. Dat neemt nooit iemand je meer af. Althans niet voor de komende tien jaar.
Het laatste lemma in Amy Groskamp-Ten Have's magnum opus heet 'zwijgen'.
Niet opvallen is een deugd.
Streven naar roem is hovaardij.
Je wilt toch niet vergeleken worden met een (Amerikaans) politicus?