Kort verhaal
De soldaat en de oude luitenant.
De soldaat stond aan de rand van de zee en kon niet verder ontsnappen. Hij hoorde steeds luider de bommen vallen.
“Wat heeft een mens aan oorlog?’’ vroeg hij zich af.
Op dat moment zag hij iets in de golven bewegen.
“Het lijkt wel…’’ Wat hij zag durfde hij niet te denken.
“Ik hoorde wat u dacht’’ zei de zeemeermin, “en ik dacht precies hetzelfde.’’
De zeemeermin bleef in het rond zwemmen en de soldaat dacht dat hij gek was geworden. Maar als hij gek was, wilde hij gek blijven. Want zo’n prachtig wezen, zo’n mooie zeemeermin, had hij nog nooit gezien.
“Weet jij het antwoord?’’ vroeg hij aan de zeemeermin.
“Nee… Ik dacht dat de mens liefde wilde, maar ze willen oorlog. Dat begrijp ik niet.’’
“Ik wil ook liefde,’’ zei de soldaat en hij voelde dat hij op de zeemeermin verliefd werd. De zeemeermin voelde diezelfde aandoening.
Op dat moment zwom er een zeemeerman om de zeemeermin heen.
“Het gaat niet tussen jou en hem,’’ zei de zeemeerman.
“Waarom niet,’’ vroeg de zeemeermin.
“Omdat het niet gaat!’’
“Het gaat om liefde,’’ schreeuwde de soldaat over de golven heen.
Maar op dat moment verdwenen de zeemeermin en zeemeerman. De soldaat zag dat de zeemeermin huilde toen ze onder het water werd getrokken.
Ondertussen kwamen de bombardementen dichterbij.
“Dit kan niet echt zijn geweest,’’ zei de soldaat tegen zichzelf.
Hij tuurde over de zee en zei zacht: “Waarom zijn die bommen de werkelijkheid en zou mijn zeemeermin een luchtspiegeling zijn?’’
Opeens stond er een oude luitenant achter hem. Er zat bloed aan z’n handen en hij was gewond aan zijn hoofd.
“Het is allemaal waar,’’ zei de oude luitenant, “maar het zijn ook luchtspiegelingen.’’
“Hoezo?’’
De oude luitenant pakte wat zand en liet dat door zijn bebloede vingers glijden.
“Kijk,’’ zei hij, “vermoedelijk ga ik hier sterven. Als ik straks uitgesproken ben, loop ik de zee in omdat ik hier vroeger gelukkig was. Maar dacht je dat ik wist wie ik had gedood? Ik heb geen mens gezien. Ik zag groene vogels van bijna twee meter, ik zag grijszwarte draken die geelrood vuur spuwden en ik zag insecten die net zo groot waren als een hond.’’
Toen stapte de oude luitenant in marstempo naar de golven.
De soldaat achtervolgde hem. Wilde hij de oude luitenant redden? Eenmaal in het water merkte dat hij een staartvin kreeg.
Hij wilde die zeemeermin zoeken. Hij moest en zou haar hebben. Al moest hij die zeemeerman doden. Hij dacht: “Zij is voor mij.’’
Er viel een bom.
Column van Koos:
Column:
Iran en Israël
Als Iran de atoombom heeft, zullen ze die zeker tegen Israël gebruiken. Het is de consequentie van het geloof van de leiders die keer op keer en jaar na jaar schreeuwen dat ze Israel zullen vernietigen.
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to Theodor Holman to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.