De koopman over Gaza
De Caesars kwamen bij elkaar
Dus ik bellen: “William, heb jij iets?’’
“Hoeveel scènes heb je nodig?’’
“Eén. Niet al te lang…’’
De koopman over Gaza
De Ceasars kwam bij elkaar. Ze legden hun beider harnas af en hun zwaard neer en Trumpius begon te spreken.
T: “Ik kan u helpen met dat Gazaland.
Van alles heb ik namelijk verstand.
Dat landje geeft u maar gewoon aan mij
En ik maak heel het Midden Oosten blij.’’
Ceasar Netandinges keek verwonderd.
N: Kunt u mij zeggen wat u dan wil doen?
Wat is er mogelijk met goed fatsoen?
T: Ik heb het beste met de mensen voor.
Van dat stuk land maak ik een Singapore.
Netandinges is aan het overwegen.
N: Dit klinkt buitengewoon origineel.
We maken Gaza multifunctioneel.
Maar wat zullen Gazanen hiervan vinden?
U weet, de miljarden die zij inden
Werden gebruikt voor tunnels, ondergronds.
Stiekem belaagden zij van daaruit ons.
Trumpius is geïrriteerd.
T: Luister Bieb, ik verklaar hier onder ede:
Ik zorg in dat gebiedje voor de vrede.
Ik stop het vol met bommen en granaten
Tot ze begrijpen ons niet meer te haten.
Ze krijgen werk en geld en werk en geld.
En dan word ik hun allergrootste held.
In ruil daarvoor wil ik een groot hotel,
genoemd naar mij, graag ook in Israel.
In Gaza dan, dit moet je echt goed horen,
Wil ik des werelds allerhoogste toren!
de Trumpiustoren, en bij de zee
Wil ik dus graag de Trumpiusmoskee.
En omdat wij elkander heel graag mogen
Wil ik in Gaza-Stad een synagoge
Van prachtig zilver en nog mooier goud
En die alleen voor mij wordt opgebouwd.
Wil men dat niet, dan word ik zeer gemeen
En zet ik een tariefmuur om ze heen.’'
XXX
Uit Het Parool:
XXX
Ik wilde een Reve-musical maken. ‘Het leven van Reve.’ Ik begon wat ‘geestelijke liederen’ van hem op muziek te zetten, maar niemand had oren naar die musical.
Het eerste gedichtje dat Reve schreef - hij was toen 12 jaar - hoort u hier. Ik speel het zelf op de gitaar. Een mooie Gibson die ik heb verkocht. Zo stom. Het was ook het eerste ‘geestelijke lied’ dat ik componeerde.
XXX