Brief aan de lezer.
Als u dit leest, hoop ik dat mijn koorts is gedaald, want ik heb, had, heb gehad, de Hollandse griep, nadat ik ook al de Spaanse longontsteking en de Duitse bronchitis had gehad, heb gehad, kreeg, krijg, ga krijgen. (Ik hallucineer nog.)
Tot mij spreekt mijn moeder: “37,7 is geen koorts. Dat begint pas bij 38. Dan mag je thuisblijven.’’
“Maar ik ben doodmoe, kapot, en hoor je die hoest, mam - ugge ugge, grhhh, grrhh.’’
“ Dat slijm gewoon doorslikken. Met 37,7 kunt je best boodschappen doen en de hond uitlaten. Vooruit.’’
Tot mij spreekt mijn vader: “Als je bij ons in het Jappenkamp koorts had, was je zo goed als dood. Je kunt dus beter geen koorts hebben.’’
“Maar ik kan toch niets doen aan die koorts?’’
“Flinke jongen zijn. Maar dan ben je niet. Als wij koorts hadden gingen we door tot we dood neervielen.’’
“We… dood neervielen? Jij ook? Hoe vaak ben je uit de dood herrezen?’’
Zo’n opmerking vond hij wel aardig, maar was tevens voor hem een teken dat ik niet ziek was.
“Als je zo snugger bent ga je maar het boek schrijven: Koorts in het kamp.
Snugger - een woord dat niet meer wordt gebruikt, maar gebruikt werd als iemand vervelend slim was. “Goh, wat ben jij snugger.’’
(Waarom leg ik dit eigenlijk aan u uit? Denk ik echt dat ‘jongeren’ mij lezen?)
Ik luister naar de radio.
Wist u, lieve jongeren, dat alle mannetjes en vrouwtjes in de radio Trump haten?
Ze vinden hem een dictator hoewel de meerderheid (“Maar een hele kleine meerderheid, hoor,’’ zegt de zoveelste Amerika-kenner) hem hebben gekozen.
En wist u dat alle mannentjes en vrouwtjes in de radio een hekel hebben aan Israel? Hebben die mannentjes en vrouwtjes wel eens in een atlas gekeken en gezien waar Israel ligt? (Even een annotatie voor de jongeren: *Israel is op het moment dat de zieke Holman dit schrijft in oorlog met Hamas, maar er is een staakt het vuren afgesproken en er vindt een gevangenenruil plaats.)
Wist u dat alle mannetjes en vrouwtjes in de radio eigenlijk continu hetzelfde zeggen en beweren? Die media-eensgezindheid zorgt voor de verdeeldheid in het land, denk ik wel eens.
Maar goed, ik hallucineer.
De wereld is de planeet van wraak. Wraak is een vorm van geestelijke blindheid om je vijand onbarmhartiger te kunnen doden. Zo denk ik erover. Fraai is het allemaal niet, maar het beheersen van je wraak is soms onmenselijk.
Laat ik het zo zeggen, mannetjes en vouwtjes van de radio: De verandering van mens naar soldaat gaat in marstempo via het uniform. De verandering van soldaat naar mens loopt via de dood.
Nu weer kippensoep. De temperatuur loopt op, maar omdat ik hallucineer weet ik niet waar en hoe. (Even de thermometer tussen de billen van de wereld stoppen. Oeps, hij verbrandt!)
P.S.
Terwijl ik dit schrijf (8-2-25), worden er drie Israëlische gijzelaars door Hamas bevrijd. Ze zien er broodmager uit. Honger is een vorm van martelen, zoals we weten. De doorwerking van honger in gevangenschap heb ik bij mijn ouders gezien.
Bijvoorbeeld: beschimmelde rijst kan je rustig eten evenals beschimmelde boterhammen. We gooien nooit eten weg. We hebben altijd eten in voorraad. Er is altijd een obsessie met eten. Er is altijd te veel.
Ik erfde dat. Mijn echtgenotes en vriendinnen leerden het me af.
XXX
A domani
De wreedheid van Hamas kent geen grenzen. Te weten dat een van de vermagerde gegijzelden op dat moment nog denkt dat vrouw, dochters en hond nog in leven zijn . Dat heeft hem de hoop gegeven. .Het onmetelijke verdriet als hij de werkelijkheid hoort. En dan lees op X dat er mensen zijn die vinden dat de Palestijnse gevangenen te weinig aandacht krijgen. Als Hamas op 7 oktober gewoon tv ws blijven kijken dan hadden de Israëli’s gewoon een leuk festival gehad en stonden de gebouwen in Gaza nog overeind. Wat wordt de toekomst. Gaza opbouwen tot moment dat Hamas weer een aanval pleegt?
Meesterlijk